Ta forma terapii została opracowana na początku XX wieku – na bazie osteopatii – przez amerykańskiego lekarza, doktora W.G. Sutherlanda

Jest to delikatna, nieinwazyjna terapia. Jej podstawą jest rytm kraniosakralny, oddech życia, działający w tkankach, płynach – szczególnie w płynie mózgowym – i w całym ciele.

Terapeuta zbiera, poprzez lekkie dotknięcia ciała, kości krzyżowej i czaszki, informacje o fizycznym stanie pacjenta.

Nieregularności napięcia tkanek lub opon mózgowych mogą spowodować zmiany w dzialaniu systemu nerwowego. Terapeuta musi wówczas wyczuć blokadyw rytmice płynu mózgowego i usunąć je za pomocą specjalnych, bardzo delikatnych technik.

Terapia kraniosakralna jest stosowana przy:

• migrenie, bólach głowy i pleców
• napięciach barków, karku i pleców
• problemach z dyskami i stawami
• skoliozie, reumatyzmie, artrozach
• zesztywnieniach. Morbus Bechterew
• zakłóceniach w centralnym systemie nerwowym: stwarnieniu rozsianym, M. Parkinson, porażeniach
• urażeniach porodowych
• tinnitusie (dzwonieniu, brzęczeniu w uszach)
• zakłóceniach wzroku (np. przy zezie)
• zabiegach z noworodkami i małymi dziećmi
• zakłóceniu funkcji stawów szczękowych
• wstrząsie mózgu
• stresie, depresjach
• symptomach po wypadkach i operacjach
• wszystkich symptomach dotyczących centralnego systemu nerwowego
• zakłóceniach hormonalnych
• ADS, nadpobudliwości

Zobacz: Wersja wellness zabiegu czaszkowo-krzyżowego

powrót